- duumwir
- duumwirmppl. -owie hist. duumvir.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
duumwir
Look at other dictionaries:
duumwir — m IV, DB. a, Ms. duumwirirze; lm M. owie, DB. ów 1. «w starożytnym Rzymie: jeden z dwóch władców stanowiących duumwirat» 2. «w starożytnym Rzymie: urzędnik stojący na czele miasta w Italii» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
